Ich und die Natur, die Natur bin ich.
Uit ons kot, de natuur in.
Ga wandelen, lopen, fietsen… sport. Maar hou afstand!
Ieder maakte graag gebruik van de openbare ruimtes tijdens de lockdown om toch maar even naar buiten te komen. Sommige publieke plekken, zoals bijvoorbeeld de leieboorden in Kortrijk werden zelfs afgesloten omdat er té veel mensen heen vluchtten. Kan dat? De publieke ruimte op slot doen?
De connectie tussen natuur en mens gaat verloren zeggen velen. Toch merken we dat we allemaal nood hebben aan natuur en wat groen om te genieten. Dat werd tijdens de lockdown duidelijk.
De nood aan natuur, parken en groene pleinen is groot, vooral in steden. Stappen we na de corona-crisis af een naoorlogs modernistische stedenbouw en planning en zeggen we vaarwel aan koning auto? Maken we de steden groener en blauwer en dus leefbaarder? Komt de natuur de stad binnen en wordt er op die manier een nieuwe band gesmeed tussen mens en natuur?
Dit project is een opdracht voor het vak CO.RO.NA. (COnscious ROund NAtions) aan de Bauhausuniversiteit Weimar.
Vanaf juli zullen in het Ilmpark in Weimar meer dan 25 spiegels verspreid worden in het park. De bezoeker begeeft zich door het park en ontmoet zichzelf in de spiegels, waardoor zijn of haar aanwezigheid duidelijk wordt.
Deze installatie stelt de mensen in staat zichzelf een plaats te geven in en ten opzichte van de natuur. Een bewustwording van de connectie mens, natuur.
Een project van Sander Wallays /student architectuur en Johanne Steiner /studente vrije kunst/.